Een nieuwe Bos fotoshoot met veel flitslicht
Intro fotoshoot
Het was hoog tijd voor een nieuwe bos fotoshoot, vooral omdat ik er in 2023 niet aan toe was gekomen.
Al snel hadden we alles geregeld. We wilden allebei graag een herfst fotoshoot doen in het donkere dierenbosconcept. Kortom, een locatie fotoshoot. Iedereen herinnert zich vast nog levendig hoe droog het was in het laatste kwartaal van 2023. Kortom, de ene afgesproken datum na de andere viel letterlijk in het water. Desondanks bleven we vol goede moed nieuwe datums in de agenda plannen. Uiteindelijk kwam op 13 januari alles eindelijk samen op een moment dat we beiden tijd hadden.
Toevallig hadden we de week ervoor al een fotoshoot gehad. Ik zocht last minute een model voor een stadsfotoshoot bij avond, en wilde enkele studio lichtopstellingen uitproberen met mijn collega Mark van Velsen. Gelukkig had Stella op dat moment tijd. Hierdoor hadden we al een extra fotosessie gehad voordat de geplande shoot plaatsvond. Dit bleek gunstig te zijn, zodat we al enigszins op elkaar ingespeeld waren voor de grote shoot.
Terzijde, de stadsfotoshoot omvatte beelden met flitslicht en veel experimenteren met de scherptediepte van een Canon EF 200mm f2.0L USM. Het gedeelte met de studio richtte zich vooral op het werken met hard licht. Het is soms gewoon heerlijk om even te kunnen aanklooien met mensen die dat leuk vinden. De term aanklooien staat niet in relatie tot de resultaten die we op dit soort avonden behalen. Onderstaand een klein overzicht van mijn kant.
Verkennen fotoShoot locatie
Toen de datum naderbij kwam, ben ik pas gaan zoeken naar een geschikte locatie. Dit deed ik omdat het in mijn ogen geen zin heeft om dit weken van tevoren te plannen. Mijn voornaamste motivatie om dit op het laatste moment te regelen, was de onvoorspelbaarheid van factoren zoals de mate van modderigheid, die pas kort van tevoren duidelijk zouden worden. Daarnaast is de natuur nogal veranderlijk, en vallen pas op het laatste moment de laatste bladeren van de boom die er nog een beetje zielig aan hingen.
De hele sfeer van de shoot werd ook compleet anders dan het oorspronkelijke idee om een herfstshoot in het donkere thema te doen, rijk aan herfstkleuren. Het zou veel mistroostiger en duisterder worden. Daarom zocht ik ook naar een omgeving die deze sfeer zou versterken. De bomen mochten niet te ver uit elkaar staan, en de stammen mochten niet te dik zijn, mede door de lenskeuze die ik in gedachten had.
Tegelijkertijd moest deze omgeving een parkeerplaats in de buurt hebben, omdat ik niet ver wilde sjouwen met zware spullen. Daarnaast mochten er geen bordjes zijn die aangaven dat je er ‘s avonds niet in mocht (vanwege mogelijke uitloop). Het mocht niet van Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer zijn. Bij voorkeur had het perceel ook een verhard pad langs de zijkant. En als het kon, moest het niet te dichtbij een drukke weg liggen. Met deze wensen ben ik op een vrije dag in de buurt gaan verkennen. Ondanks mijn soms sceptische houding vond ik verrassend snel een mooie plek die aan al deze eisen voldeed. Ten slotte had ik door mijn lenskeuze niet per se een heel bos nodig.
aanvang van De fotoshoot
Uiteindelijk was alles geregeld: locatie, tijd en plan. Gelukkig had ik iemand die bereid was me te helpen en backstage opnames te maken. Ook was mijn lief Minoek aanwezig om me bij van alles en nog wat te ondersteunen.
Op de afgesproken tijd begon alles bij mij thuis, uiteraard met koffie en koekjes om even bij te praten. Daarna kon Stella samen met Minoek de jurk aantrekken en een laatste check doen op de make-up. Hoewel ik dacht dat ze snel klaar zouden zijn, bleek in de praktijk dat het toch meer tijd kostte dan ik had voorzien. Dit zorgde meteen voor een scheve start in mijn hoofd. Ik had besloten om het mezelf makkelijk te maken door de foto’s bij daglicht te maken en mijn generatoren vol open te draaien om het nachteffect te bereiken. Het voordeel hiervan was dat we alles makkelijk konden opruimen.
Nu was ik al een uur kwijt. Ik dacht, nou ja, dan doen we het op de ouderwetse manier en ruimen we op in de schemer. Niets vreemds in mijn wereld. Terwijl de dames bezig waren in de kleed- en make-upkamer, had ik alle benodigde spullen in de auto geladen die klaarstonden. Toen iedereen klaar was, konden we beginnen met de verplaatsing naar de locatie.
DE lichtsetup bouwen
Eenmaal aangekomen, was stap 1 het frame bepalen. Dit kon ik niet doen zonder Stella in beeld. Dus vroeg ik haar om met een statief in haar handen mee te lopen. Vervolgens hebben we de ideale plek bepaald, waar ze mooi tussen de bomen zou uitkomen en geen takken uit haar hoofd zouden groeien. Daarop zette ik mijn camera op statief en bleef deze zo staan na het bepalen.
Stella vroeg me tijdens het afstellen waarom ze het statief eigenlijk vasthield. Ik zei: “Dat statief ben jij!” Nu de camera goed stond, mocht ze het statief op haar plek neerzetten, zodat ze lekker warm in de auto kon gaan zitten. Aan de hand van dit statief richtte en finetunede ik al mijn lichten. Ik vind het namelijk onzin om het model als een zoutzak in het bos te laten staan terwijl het koud was.
Minoek en Stella gingen lekker in de auto zitten, waarna ik het licht kon plaatsen en finetunen.
Dit was een fotoshoot met VEEL licht uit verschillende bronnen. Wanneer je de eindfoto bekijkt, zou je kunnen denken dat deze met slechts één lichtbron is gemaakt. Bedenk echter tegelijkertijd, op wiens website ben je nu? The devil is in the details. De nuances in de omgeving en de ronding van de bomen kan ik niet bereiken met slechts één lichtbron. Daarnaast moest ik de set in zones verdelen om ook diepte te creëren. Maar, zeker, het moest er wel redelijk eenvoudig uitzien. Met deze shoot wilde ik breken met oudere bosbeelden in mijn portfolio, die veel complexer ogen. Het is absoluut geen schande als je denkt dat dit een foto is waarbij slechts één lichtbron werd gebruikt.
Ik zou nu verder kunnen uitweiden over de instellingen en welke knopjes ik op mijn generatoren heb ingedrukt, maar deze informatie is specifiek voor de situatie op die plek en onder die omstandigheden. Dus sla ik dit stuk over en ga meteen naar het moment waarop Stella uit de auto kon komen voor de daadwerkelijke foto. We hebben het statief weer ingewisseld voor Stella. Dan volgde er alsnog een testfoto. Pas nu zag ik voor 100% hoe het eruitzag en of er nog aanpassingen nodig waren. En ja, die waren er: één licht moest een beetje bijgedraaid worden, een ander moest een meter worden verplaatst vanwege een ongewenste schaduw, en weer een ander had één f-stop minder vermogen nodig. Voor de rest was alles meteen goed!
Toch regen
Toen waren we pas echt klaar, en het was boem, boem, boem. Ongeveer 10 foto’s werden gemaakt, en ik liet Stella even zien hoe het er nu uitzag. Dit doe ik altijd omdat ik een wereld creëer die alleen tijdens de flits bestaat. Op mijn scherm kan iemand pas echt zien welke richting we opgaan en zich daar beter op inleven. Na de korte bespreking volgde nog een serie van 20 foto’s. En toen begon het te echt te regenen. Eerder zagen we wat spetters. Echter hadden die weinig betekenis. De voorspelling was tenslotte dat het droog zou wezen. Dit pakte toch anders uit.
Hoewel mijn eerste reactie was om zo snel mogelijk op te ruimen, want we hadden tenslotte al een mooi beeld, zag ik dat de regen een heel bijzondere sfeer op beeld bracht. In overleg met iedereen besloten we toch nog een extra reeks te schieten. Dit duurde op zich niet lang, maar tegelijkertijd stond iedereen wel in de regen. Dit laatste bleek echt geweldig uit te pakken en voegde een extra dimensie toe aan het beeld. Dat dit goed uitpakte was te danken aan het gekozen kader en de verhoudingen in beeld.
Daarna vonden we toch echt dat het genoeg was en konden we beginnen met afbreken voor de volgende ronde van de fotodag. Kortom, alles moest weer in de tassen worden gestopt, ingeladen worden in de auto’s, en terug naar huis.
Shoot'nFoodtime!
Mensen die mij kennen, zijn op de hoogte van het feit dat de laatste ronde van een fotoshootdag altijd uit eten bestaat. Ik vind het belangrijk om samen een hapje te eten en na te praten. Naast de gezelligheid is dit ook een manier om voor elkaar te zorgen. Uiteindelijk moesten Stella en Mark nog een uur naar huis rijden. Wat is er vervelender dan met een lege maag thuis te komen, je spullen op te ruimen en dan ook nog voor eten te moeten zorgen? Ik vind dat dit erbij hoort, en op deze manier draag ik bij aan een ontspannen shootdag.
Deze stap is voor mij bovendien gemakkelijk te nemen. Ten eerste rennen mensen niet van me weg na een shootdag. Maar ook, ik zit niet met het stigma van een alleenstaande fotograaf. Een model uitnodigen om samen te eten kan namelijk verkeerd worden uitgelegd door kwaadwillenden. In mijn geval gaat mijn partner, Minoek, eigenlijk altijd mee als we gaan shooten. Dit maakt het veel eenvoudiger om dit soort dingen aan te bieden zonder onnodige roddelpraatjes achter mijn rug om te krijgen.
Na het eten hebben we gezamenlijk nog een blik op de foto’s geworpen, en een selectie gemaakt. Daarna kwam toch echt het moment dat iedereen naar huis ging. En we zelf nog even op de bank zijn geploft.
Credits:
– Model: Stella Vermeulen
– Assist en steun en toeverlaat: Minoek van Es
Gebruikte apparatuur:
Camera:
– Canon EOS R5
– Canon EF 200mm F2.0L USM
Triggers:
– 4x Pocket wizzard plus 2
Verlichting:
– 3x Hensel porty 1200L
– 3x Hensel EH mini 1200P Flitskop
– Hensel 14″-Reflector
– Hensel 7″ Reflector
– Hensel softbox Softbox 30 × 120
Statieven:
– Manfrotto 1004BAC 366cm
– Manfrotto 269HDBU 730cm
Opmerking:
In dept techtalk, settings, en licht setups zijn onderwerpen die gereserveerd zijn voor lezingen en workshops.
