De ardennen fotoshoot
Intro fotoshoot
De Ardennen fotoshoot. Soms zijn er van die momenten waarop je plotseling weet wat je wilt creëren. Het beeld verschijnt helder in je geest, bijna als een herinnering die je herleeft. Dat was ook het geval met deze foto, of beter gezegd, met het concept ervan. De uiteindelijke afbeelding wijkt maar een beetje af van het oorspronkelijke idee.
Over deze foto en fotoshoot is inmiddels veel geschreven, zij het niet door mijzelf, maar door andere “experts” van Zoom.nl die denken te weten hoe deze tot stand is gekomen zonder dat ze erbij waren, noch het filmpje hebben gekeken. Ik kwam het beeld ongevraagd tegen in een topic over daglicht fotografie, en later nogmaals ongevraagd in een topic over kleine Sigma opzet flitsers.
Desondanks leek het me leuk om het werkelijke verhaal toe te voegen aan mijn blog. Dus laten we dat nu doen!
Fotoshoot locatie scouten
Het scouten van de locatie is altijd een cruciaal onderdeel bij het plannen van een fotoshoot. De omgeving speelt een essentiële rol bij het bepalen van de sfeer van de foto. Hoewel bij iedere shoot een nieuwe locatie bezoeken erg aanlokkelijk klinkt, schuw ik het tegelijkertijd niet om dezelfde plek meerdere keren te benutten voor verschillende fotoshoots. Dit omdat ik dan ook weet wat te verwachten. Bovendien draai je de dingen alweer snel om door een iets andere hoek te kiezen, en een andere lens. De onderstaande foto komt van exact dezelfde plek. Maar met een andere invalshoek, lenskeuze en ander een seizoen.
Een foto op dezelfde locatie een half jaar eerder. Andere hoek, ander licht.
Natuur fotoshootlocaties variëren sterk van seizoen tot seizoen. In principe kun je ieder seizoen terug gaan naar dezelfde plek, en weer een compleet ander beeld hebben. Bovendien werk ik met VEEL flitslicht. Dit maakt dat er soms gewoon geheel eigen werelden ontstaan.
Het fotoshoot team
Het was onmogelijk om deze foto in mijn eentje te maken. Alleen al voor de mist had ik extra hulp nodig, en dan moest ook nog eens alle benodigde apparatuur mee! Gelukkig kon ik rekenen op mensen die bereid waren om me bij te staan.
Voor mij is een dag fotograferen meteen ook een uitje. Het wordt gewoon zoveel leuker met het juiste gezelschap, daarom kies ik vrijwel altijd voor mensen die ik al ken. Een bijkomend voordeel van vertrouwde gezichten is de ingespeeldheid op elkaar, wat alles aanzienlijk vereenvoudigt. Ze zijn bekend met mijn Hensel-apparatuur en begrijpen hoe ik de mist in beeld wil hebben.
Deze keer waren we met z’n vieren: ikzelf, Rene Leenders als stylist en assistent, Corne Smetsers als videograaf en Angelica als model.
Een fotomodel kiezen voor je fotoshoot
Ik selecteer mijn modellen niet alleen op uiterlijk, maar ook op basis van vertrouwen. Bij dit soort fotoshoots werk ik niet graag met iemand die ik niet ken, dat brengt te veel risico met zich mee. Ten eerste omdat nieuwe mensen zich soms toch vergissen in de hoeveelheid tijd en moeite die in een enkel beeld wordt gestopt, en daardoor koude voeten krijgen. Daarnaast kunnen al je inspanningen teniet worden gedaan als het model niet naar behoren kan presteren.
Angelica verschijnt regelmatig in mijn beelden. Ik shoot graag met haar. Ze is enorm veelzijdig en bovendien altijd prettig om mee samen te werken. Ze staat ook open voor mijn eigenzinnige ideeën. Ik weet dat als ze “ja” zegt op een concept dat ik uitleg, we niet op de shootlocatie zullen aankomen en ze plotseling van gedachten verandert met: “Ik heb besloten dat ik het anders wil.” Uiteindelijk vraag ik haar om diep in een donker dierenbos, ver van huis, samen met twee voor haar onbekende mannen topless op een rots te staan in snel stromend water. En bovendien zegt ze andersom ook net zo makkelijk “nee” als ze zichzelf niet kan vinden in een idee. Deze eerlijkheid is super prettig.
Ik vertrouw erop dat alles goed komt, en zij vertrouwt mij. Dat vertrouwen is van essentieel belang bij het uitvoeren van dergelijke fotoshoots. Bovendien kan Angelica zelf eenvoudige make-up aanbrengen, waardoor ik geen visagist hoef mee te nemen.
Enkele andere beelden die ik met Angelica maakte
De Makeup artist bleef thuis
Een reden voor mij om geen MUA mee te nemen, is omdat er een grens is waar het werk van een visagist nog zichtbaar is in de opname. Wanneer ik op locatie fotografeer, wil ik dat de locatie prominent aanwezig is in mijn beeld. Hierdoor moet ik concessies doen op het gebied van pixels en detail, waardoor het werk van de visagist enigszins verloren kan gaan in het uiteindelijke beeld.
Voor deze foto ging ik zelfs zo ver om te beweren dat alle details die een visagist in de make-up legt, niet zichtbaar zijn in het eindresultaat. Bovendien streef ik ernaar om slechts één krachtige foto te produceren, in plaats van talloze close-ups die net niet de gewenste impact hebben. Close-ups missen namelijk de kracht van de setting doordat ze isolerend werken.
De Shootdag
Het begon als een vroege ochtend waarbij ik om 07:00 uur uit bed moest! Na een korte periode van wakker worden met een kop koffie, heb ik mijn auto volgeladen met alle benodigdheden. Om 08:00 uur vertrok ik van huis. De eerste stop was het ophalen van Angelica, vervolgens reden we door naar het volgende ontmoetingspunt om onze videograaf op te pikken. Daarna vervolgden we onze reis naar het zuiden om uiteindelijk bij Rene aan te komen. Zodra het team compleet was, reden we met twee auto’s door naar de locatie van de fotoshoot.
Eenmaal daar aangekomen, was het een uitdaging om de perfecte plek binnen die locatie te vinden. Ik wilde foto’s maken vanuit de stroom, omdat mij dit het mooiste perspectief leek. Vanaf de kant fotograferen zou een heel ander beeld opleveren. We moesten dus een plek vinden waar zowel Angelica als ik veilig konden staan, met de juiste schaduw en ruimte voor mijn flitsers vanuit de juiste richting. De verre achtergrond was minder van belang, behalve dat deze niet te open mocht zijn en geen lichtreflecties mocht bevatten. Uiteindelijk vul ik die achtergrond toch deels met mist.
Gehuld in mijn laarzen ging ik door de stroom op zoek naar de beste plek, en ik bekeek alles alsof ik zelf de camera was. Niet alles hoefde perfect te zijn; alleen datgene wat je door de 85mm ziet. Gelukkig vonden we al snel zo’n plek. Er was echter één groot probleem… Het had enorm geregend. In mijn oorspronkelijke plan wilde ik de foto vanaf twee kanten belichten, maar de overkant bereiken was onmogelijk vanwege het snelstromende water.
Het lichtplan moest om
Hierdoor moest ik ter plekke m’n lichtplan wel aanpassen. Omdat het veel had geregend kon ik m’n licht maar aan 1 kant van de stroom kwijt. In mijn hoofd had ik dit liever van 2 kanten gezien. Op dat moment is het even snel schakelen, en dingen omgooien. Wat wel overeind bleef is dat ik setting in zones verdeelde. Hierbij doel ik op flitsers die Angelica verlichten, en flitsers die de omgeving verlichten. Dat maakt dat je de hele setting is ongeveer hetzelfde karakter van licht krijgt. Bovendien maakt dit niet oogt als een beeld dat ontzettend geflitst is, en toch een meer natuurlijk verloop krijgt.
Tegelijk dat ik wat testfoto’s maakte, en nog met de instellingen van licht rommelde, verzorgde Rene de styling van de stof. Dit maakte dat we toch aan 2 fronten meters konden maken.
Ik was tegelijkertijd klaar met m’n licht toen Rene klaar was met het uitleggen van de jurk. Dat maakte dat het werkelijke opnemen dan ook meteen kon beginnen. Het klinkt wellicht alsof het aanpassen van het lichtplan veel tijd koste, in werkelijkheid ging dit behoorlijk snel. Ook deze keer was de fotosessie vrij kort; ik heb ongeveer 20 foto’s gemaakt. Zodra ik zag dat het de juiste was, riep ik meteen: “stop.”
Het heeft geen zin om nog eens 100 extra beelden te schieten, daar heeft niemand iets aan. Dus daar sta je dan, na een vroege start, veel reizen, sjouwen met spullen, locaties scouten, finetunen en na 20 foto’s… klaar om af te breken.
Het is onze traditie om na afloop uitgebreid samen te eten. Dit is altijd een moment om te ontspannen en samen te zijn. Na het eten moesten we iedereen in omgekeerde volgorde weer naar huis brengen. Uiteindelijk was ik om 23:00 uur thuis. Kortom, ik ben 15 uur van huis geweest om 1 foto te maken!
Onderstaand dan natuurlijk de eindfoto
Credits:
– Fotografie en Concept: Mark de Roo
– Styling: Rene Leenders
– Hulp en video: Corne Smetsers
– Model: Angelica
Gebruikte apparatuur:
Camera:
– Canon EOS 5D3
– Canon EF 85mm 1.2L II USM
– Canon EF 50mm 1.2L USM (Wel in filmpje, niet gebruikt)
Triggers:
– 5x Pocket wizzard plus 2
Verlichting:
– 4x Hensel porty 1200B (vervangen door 1200L)
– 4x Hensel EH mini 1200P Flitskop
– Hensel 14″-Reflector
– 2x Hensel 7″ Reflector
– Hensel Flitsparaplu
– Hensel Paraplu / Floodreflector
Statieven:
– Manfrotto 1004BAC 366cm
– Manfrotto 269HDBU 730cm
Divers:
– Draagbare rookmachine
– Kipor IG 2600 Sinemaster Benzinegenerator
Filmpje:
Hier een kort filmpje van onze shoot. Het is een kleine impressie. In 1 minuut en 30 seconden kun je gewoon niet alles proppen wat je nou doet op zo’n dag. Wel hebben we HET moment van DE foto te pakken op het filmpje.
Opmerking:
In dept techtalk, settings, en licht setups zijn onderwerpen die gereserveerd zijn voor lezingen en workshops.
